Dzisiejszy temat nieco wybiega poza kolejność (ostatnio poruszałam zagadnienie rozliczeń międzyokresowych), ale pojawił się on ostatnio w pytaniach, jakie kierujecie do mnie 🧐🧐🧐
W tej pozycji ujmujemy wynik roku poprzedniego a odbywa się to w opisany poniżej sposób.
Załóżmy, że chodzi o rok 2018. Po ujęciu w księgach wszystkich zapisów przenosimy konta wynikowe na konto wyniku finansowego, czyli np. 860.
Jeśli prowadzimy ewidencję zarówno na “4”, jak i “5”, to w zależności od przyjętego wariantu RZiS należy wcześniej:
1. RZiS porównawczy. Wszystkie salda na kontach zespołu “5” przenosimy na konto “490”. Na tym koncie powstanie saldo, które wykażemy jako zmianę stanu produktów w RZiS. Następnie przenosimy saldo konta 490 na 860.
2. RZiS kalkulacyjny. Wszystkie salda na kontach “4” przenosimy na “490”. W związku z tym, że każdy zapis na koncie “4” jest potem ujmowany na koncie “490”, salda Wn na “4” są równe saldu Ma “490” (przy klasycznym ujęciu), w związku z tym, wszystkie te salda po przeksięgowaniu wyniosą zero.
W rachunku kalkulacyjnym nie ma bowiem pozycji Zmiana stanu produktów 🤭🤭🤭
I co dalej⁉️
Na koniec roku mamy więc saldo na koncie 860. Pamiętajmy też (a to częsty błąd), że saldo konta Podatek dochodowy (np. 821) również przenosimy na konto wyniku finansowego, czyli 860 ❗️
Z początkiem roku saldo tego konta przenosimy na konto 820 Rozliczenie wyniku finansowego.
Dlaczego❓
W nowym roku wynik finansowy roku poprzedniego nie jest już bieżącym wynikiem finansowym, tylko “historycznym”. Dlatego przenosimy go z konta wyniku bieżącego na konto rozliczeniowe.
Oczywiście, dalsze “trzymanie”👊 na koncie 860 wyniku z roku ubiegłego nie jest żadnym błędem, ale wszelkie uproszczenia w tym zakresie powinny wynikać z naszej świadomej decyzji 👌
Nasze saldo wyniku za rok 2018 “wisi”🏗 sobie spokojnie na koncie “820” aż do zatwierdzenia sprawozdania finansowego za rok 2018 🥳🥳🥳
Może się zdarzyć, że w tym czasie dokonamy korekt w sprawozdaniu 2018 roku (jest to możliwe aż do dnia zatwierdzenia) i wówczas musimy dokonać ww. zapisów w odniesieniu do zapisów korygujących (czyli przenieść korektę na konto 490, 860 i 820) 😲😲😲
Jeśli wspólnicy zatwierdzą sprawozdanie finansowe i wynik finansowy, to dokonujemy zapisów zgodnie z ich uchwałą.
I tak:
Kwotę, którą przeznaczono na kapitał zapasowy (lub rezerwowy): Wn 820 Ma 801/802 (czyli odpowiednie konto kapitału) 🙂
Część przeznaczoną na wypłatę dywidendy przenosimy Wn 820 Ma 240 Rozrachunki z udziałowcami 👬👭. Podatek od dywidendy przeksięgujemy następnie na odpowiednie konto np. PIT8A itp.
Jeśli uchwała przeznacza zysk na pokrycie strat z lat ubiegłych, to kwota tych strat stanowi już saldo konta “820” – przed przeksięgowaniem wyniku z roku 2018. W związku z tym przeznaczenie wyniku za 2018 na pokrycie tych strat nie będzie wymagało żadnego księgowania (bo przeniesienie wyniku z konta “860” na “820” nastąpiło już wcześniej, o czym pisałam powyżej ⬆️⬆️⬆️).
Nieco inaczej wyglądają zapisy w przypadku gdy w danym roku stwierdzimy, że latach ubiegłych popełniliśmy błąd 😱, który uznamy za istotny i błąd ten ma wpływ na wynik finansowy .
W takim przypadku zamiast na konto 4/5 i 490 kwotę wpływającą na wynik finansowy a dotyczącą lat ubiegłych ujmujemy na koncie np. 825 Zysk/strata z lat ubiegłych.
Na koniec roku ujmiemy saldo tego konta w odp. pozycji pasywów (o tej samej nazwie) ŁĄCZNIE z kwotami zysków/strat z lat ubiegłych – per saldo😎😎😎.
Jeśli w danym roku osiągnęliśmy zysk, to w pierwszej kolejności podejmując uchwałę o jego wykorzystaniu, należy pokryć straty z lat ubiegłych.
Warto tego rodzaju operacje (tj. błędy lat ub.) ujmować na osobnym koncie w stosunku np. do niepokrytych strat z lat ubiegłych, aby nie pomylić 🥺 tych operacji.
Jeśli osiągnięty w danym roku zysk nie pozwoli na pokrycie strat (w tym straty wynikającej z błędu popełnionego w latach ubiegłych), wówczas należy to zrobić w kolejnych latach. Popełniony błąd należy traktować tak jak nierozliczony wynik z lat ubiegłych.
A co w przypadku gdy błąd ten stanowi przychód (saldo Ma)⁉️
Wówczas możemy go podzielić, czyli zarówno przeznaczyć na kapitał zapasowy, jak i wypłacić w postaci dywidendy 💴💷💶
Zostaw swój komentarz 👇👇👇👇👇👇
Mam taki przypadek i nie wiem czy to powinno iść jako zysk/starta z lat ubiegłych czy na kapitał z aktualizacji? Otóż w 2011 na podstawie aktu notarialnego przyjęto aportem do spółki nieruchomość o wartości 400000,00 jednak przy realizacji inwestycji na tej nieruchomości rzeczoznawca wycenił tą nieruchomość na 300000,00. Powstała różnica między cena rynkową a księgowa na 100000,00. Jak promilowo powinna być ta kwota ujęta w bilansie.???
Rozumiem, że inwestycja była realizowana jakiś czas po przyjęciu nieruchomości do aktywów trwałych. Jeśli wycena odbywa się wg ceny nabycia pomniejszonej o umorzenie, to nie dokonuje się wyceny rynkowej. Jeśli na gruncie firmowym stawiamy budynek produkcyjny i mamy zamiar prowadzić tam działalność, to cena rynkowa gruntu nie wpływa na działalność. W takim przypadku istnieje jedynie konieczność dokonywania odpisu z tytułu trwałej utraty wartości, która w przypadku gruntu raczej rzadko występuje, np. w przypadku wyeksploatowanych złóż itp. Inaczej jest w przypadku inwestycji wyc. wg ceny rynkowej – tutaj należy dokonywać corocznej wyceny na dzień bilansowy i wzrosty wartości wykazywać w kapitale z akt.wyceny, spadek pon.wartości kapitału z aktualiz. w pozostałe k.operacyjne.
Pani Karolino, a co w sytuacji gdy uchwałą zarządu spółka wypłaciła zaliczkową dywidendę w ciągu roku. następnie po zamknięciu roku sporządza sprawozdanie i wpisuje propozycje podziału zysku.
Czy ta propozycja ma zawierać kwotę już wypłaconej zaliczki czy pominąć tę kwestię i podzielić resztę zysku netto który został po wypłacie zaliczki?
Czy walne zgromadzenie zatwierdza podział zysku z uwzględnieniem tej zaliczki czy już się do tego nie odnosi w swojej uchwale?
Bedę wdzięczna za odpowiedź.
Pozdrawiam
S.Duma
Uchwała powinna zadysponować zyskiem. Według mnie nie ma potrzeby aby odnosiła się do kwoty wypłaconej zaliczki, ale też nie ma zakazu aby taka informacja zawarła się w uchwale. Natomiast od kwoty przeznaczonej do wypłaty (wg uchwały) należy odjąć zaliczkę, czyli wypłacić odpowiednio mniej. Gdyby się zdarzyło tak, że zaliczka przewyższyła kwotę uchwaloną, należy zwrócić nadwyżkę.